Nerveuze gasmarkt plust 30%

Er is nog steeds niet meer dan alleen al een dreiging van stakingen bij de gaswinning in Australië voor nodig, om de gasprijs in een paar dagen tijd met 30% te laten stijgen. Dat gebeurde vorige week. De nervositeit is nog niet gaan liggen. Ook deze week zijn met name de korteretermijnprijzen nog bijna een derde hoger dan vorige week dinsdag.

Die eventuele stakingen in Australië – het is nog niet zo ver, maar een rechter heeft de vakbonden nu toegestaan de leden te raadplegen over hun stakingsbereidheid – zijn overigens ook zeker geen onbeduidende ver-van-mijn-bedshow. Australië is namelijk de grootste exporteur van lng ter wereld, op korte afstand gevolgd door Qatar en de Verenigde Staten.

Azië in de stress, Europa in de stress

Europa doet niet of nauwelijks zaken met Australische lng-producenten. Maar als de Aziatische markt in de stress schiet door verminderde aanvoer, dan gaat Europa mee in de stress. Want zoals al eerder gememoreerd, heeft Europa geen langetermijncontracten voor lng vastgelegd. Tankers uit de VS en Qatar kunnen dus zomaar ineens de steven wenden naar Azië. Daar kwamen vorige week nog eens de berichten bij dat onderhoud aan een van de Noorse gasvelden in de Noordzee langer ging duren dan gepland en de rust was ineens ver te zoeken.

Vulgraad gasbergingen door de 90% heen

Aan de rustgevende kant van het spectrum: de Nederlandse gasvoorraden zijn inmiddels voor een ongekende 91,6% gevuld. Ook de andere EU-landen liggen prima op koers om het doel van 90% vulling aan het begin van de winter te realiseren. Daar naderen we dus het punt dat gasvraag voor voorraadvulling wegvalt.