‘Gelooft u in uw eigen gelijk?’

Het zal u waarschijnlijk niet anders vergaan. Met grote verbazing keek ik afgelopen week iedere avond naar het nieuws en hoe de situatie in Oekraïne van kwaad tot erger werd.

Oekraïne wordt ogenschijnlijk zonder noemenswaardige reden aangevallen en vervolgens half in puin geschoten. De Russische president, die zich vanwege het risico op corona al twee jaar lang heeft afgezonderd, doet dat op basis van een onnavolgbare uitleg en dat wordt in het programma Buitenhof door zijn ambassadeur nog eens dunnetjes overgedaan. Het zijn allemaal neonazi’s die dat doen in een land dat eigenlijk niet mocht bestaan. Een wereld van parallelle werkelijkheden.

In diezelfde week luisterde ik naar de toespraak van mevrouw Lagarde van de Europese Centrale Bank. U weet wel, die bank die al jarenlang geld aan het bijdrukken is om daarmee de rente laag te houden, zodat veel landen, waar Nederland intussen ook bij hoort, in staat zijn de rente op hun staatsschuld te betalen. Mede door al dat geld in het monetaire systeem te pompen laten de inflatiecijfers het ene na het andere record zien. Mevrouw Lagarde ontkende eerst deze inflatiedreiging en noemt dat nu iets van ‘tijdelijke’ aard. Niets om je zorgen over te maken, immers de deskundigen van de ECB nemen de beleidsbeslissingen en niet u of ik. Intussen smelten de spaarcentjes en pensioentjes de komende jaren als sneeuw voor de zon weg. Als mevrouw Lagarde de moeite zou nemen om zelf haar boodschappen te doen, dan zou ze wel beter weten.

Energietransitie

Deze week mocht ik ook de verkiezingsfolder van de lokale afdeling van een landelijke partij ontvangen. Voorop een foto van Eveline, een alleraardigste dame tussen wat zomerbloemetjes, en ze beloofde me: Groen, Gezond en Gelukkig. Vervolgens lees ik ‘Groen maakt gelukkig, maar we staan geen mensen in natuurgebieden toe’. ‘Betaalbaar wonen voor iedereen, maar dat mag alleen waar al versteend is’. Ieder vrij plekje is in ons dorp de laatste twintig jaar al volgebouwd, dus waar die nieuwe betaalbare woning moet komen is me een raadsel. Ook gaat deze sympathieke dame ‘iedereen meenemen in de energietransitie, zonder extra woonlasten’. En als klap op de vuurpijl beloven ze ‘Lokaal en biologisch eten voor iedereen’. Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn.

Natuurlijk zijn deze drie voorbeelden van een volledig andere orde en niet te vergelijken. Het punt waar ik mee blijf zitten, is dat ik de logica, waarop mensen hun beeld van de werkelijkheid presenteren niet kan rijmen met diezelfde werkelijkheid die ik dagelijks ervaar of zie. Ondanks alle informatiebronnen die we tot onze beschikking hebben, lijken we steeds beter in staat precies dát eruit te filteren wat ons het beste past. Soms vraag ik mezelf af of ik ook iemand ben die steeds meer in zijn eigen gelijk is gaan geloven.