Doorgaan naar artikel

Het voedselbos als verdienmodel

Wie een voedselbos serieus bekijkt, die kijkt verder dan zijn vader of opa. Zonder zich er kritiekloos in te storten natuurlijk.

Wie het heeft over voedselbossen, die heeft het al gauw over beeldvorming. Daar maakten de sprekers bij de opening van het eerste AH-voedselbos in de Betuwe vorige week ook geen geheim van. Het nu nog schriel in de droge grond wapperende ‘bos’ is voorlopig vooral een schooltuin voor de kinderen van de gemeente West-Betuwe. En de talloze toeristen die tussen fietsknooppunten 51 en 47 langs de Linge fietsen, die kunnen de AH-blauwe bordjes onmogelijk missen.

Toch kan men zich afvragen of alleen dat de investering van ergens tussen de € 50.000 en € 100.000 rechtvaardigt. Want zoveel kost het wel ongeveer om 2 hectare voedselbos neer te zetten en door de aanloopfase heen in leven te houden. AH en fruitpartner Vogelaar Vredehof vinden dat kennelijk welbestede euro’s, alleen al voor een showbos?

Green Deal Voedselbossen

Sinds de Green Deal Voedselbossen in 2017 dit fenomeen op de kaart zette, is het een populair onderwerp voor beleidsmakers. Overheden nemen het graag op in plannen die bruggen willen slaan tussen de grootzakelijke agrarische sectoren en de doorgaans kleinschalige initiatieven rond natuurinclusief en regeneratief en biodivers en meer van dat soort sympathieke buzzwords. Het zou een van de alternatieve verdienmodellen moeten kunnen gaan vormen, voor telers en veehouders die zich nu gemangeld voelen door de markt en door de publieke opinie.

Subsidieregeling Brabant

De provincie Brabant tuigde er een hele regeling voor op, waar volop gebruik van is gemaakt. Met fraai aangelegde ‘bossen’ als resultaat, waar ondertussen langzaam ook wel wat van geoogst zou moeten kunnen gaan worden. Door vrijwilligers. Want ook na gesubsidieerde aanleg kan de arbeid, die deze op zich tamelijk arbeidsextensieve hectares vergen, niet als betaalde arbeidsuren uit de opbrengst worden bekostigd.

Economische meetlat

Kortom, gelegd langs de economische meetlat waar professionele telers hun eigen bedrijven wel zullen moeten leggen willen ze niet failliet gaan, lijkt/is het verschijnsel voedselbos gerommel in de marge. Hoeveel mensen hiermee nu (en over 5 jaar en over 10 jaar) echter wel degelijk hun brood mee (zullen) kunnen verdienen, dat is desalniettemin een interessante vraag. Interessant voor journalisten en misschien ook wel voor telers die verder kijken dan naar wat hun vaders en opa’s deden.

Share this

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin