Telers rekenen zich suf met torenhoge prijzen voor gas, stroom en grondstoffen. Voor elke teelt zijn er andere variabelen en voor elk bedrijf andere uitkomsten. Per saldo valt de pijn wellicht mee, maar sommige telers teren lelijk in. Ook toeleveranciers en afnemers staan op scherp. Een rondgang in een door dolgedraaide energiemarkten opgeschudde tuinbouwketen.
In een tijd dat veel teeltbedrijven het financieel moeilijk hebben, willen telers met juist nog gunstige contracten zich vaak niet openlijk uitspreken over de situatie. Het gonst echter van de geruchten en speculaties. ‘Ik hoorde van een tomatenteler die zijn planten al heeft laten vernietigen bij de plantenkweker, omdat een belichte winterteelt te duur zou worden.’ ‘Een teler die een gunstig contract heeft, denkt erover om misschien toch ook pas later te starten, omdat het meer rendement oplevert om zijn gaspositie nu duur te verkopen.’ ‘Het gebruik van vaste folies zal wel weer meer terugkomen.’ ‘Ik hoor van paprikatelers die pas in maart willen starten.’ ‘Ik verwacht dat er soms andere rassen gekozen gaan worden, waarvoor het niet nodig is ze bij hogere temperaturen te telen.’ ‘Je kunt wel later willen starten als de gasprijs zo hoog blijft, maar wat ga je dan doen met je personeel dat je wilt behouden?’ ‘Die hoge energieprijzen werken ook nog eens in alles door: meststoffen, folies, steenwol: alles wordt duurder.’
