De Nederlandse veehouderij produceert niet alleen vlees, zuivel en eieren, maar ook de waardevolle grondstof mest. Vanwege een overschotmarkt wordt dierlijke mest echter niet als zodanig gewaardeerd. Een ton rundveemest kan toch 26 kuub biogas kan opleveren via een vergister. En bij nabewerking van biogas komt CO2 vrij. Leidt de belangstelling tot echte focus op mest in de glastuinbouw?
Tuinders schreeuwen om goede CO2-bronnen en duurzame warmte. Niet gek dat solitaire glastuinbouwbedrijven soms kijken naar hun buurman-melkveehouder. Als die zelf niet (of in een cluster) wil investeren in een vergister, kan de teler dat bijvoorbeeld met hem (of voor hem) doen en zo tegelijk zijn mestafzetkosten drukken?
