Bij Iran denk je niet direct aan worteljam. Wie het nieuws volgt heeft een heel ander beeld van dit land.
De afgelopen vier maanden hebben mijn ega en ik motorgereden in Iran, de Kaukasus, Turkije en de Balkan. Zo’n 18.000 km indrukken om nooit te vergeten. In Iran zijn weliswaar onze motoren verboden en mogen vrouwen niet motorrijden maar toch werden we er zeer gastvrij ontvangen. Op die ene arrestatie na dan, maar zelfs dat hebben we overleefd. Als gevolg van enige beroepsdeformatie gaan onze ogen altijd extra open bij exotische groentekramen, geurende boomgaarden en andere landbouw-gerelateerde activiteiten. Zo hadden we in Armenië bijna dagelijks contact met de veestapel op de openbare weg.
Groente en fruit gebruik
Overal werd ons veelvuldig fruit aangeboden. Onwaarschijnlijk zoete watermeloen kregen we in West Iran van een passerende vrachtwagenchauffeur. Meenemen op de motoren bleek nog een hele klus. Hele takken gele kersen werden ongevraagd voor ons uit Armeense fruitbomen gesneden. In Turkije bestaat het ontbijt standaard uit tomaat en komkommer. Zoals in Iran standaard worteljam bij het ontbijt wordt gegeten. Het op dunne vellen papier lijkend brood wordt er lekker mee gemaakt. Fijn, al die nieuwe producten en gebruiksmogelijkheden.
Klinkt natuurlijk een beetje vreemd “ worteljam”. En als je denkt dat Carrot Cake vies is, probeer dan vooral ook geen worteljam maar voor alle andere mensen heb ik alvast een recept gegoogled. Dit is, met citroenbrandewijn, niet de Iraanse versie maar wellicht inspireert het tot een alcoholvrije variant.
