Waterkansen

Verdroging is vanwege klimaatverandering een toenemend probleem. Dat lijkt vreemd in een land met neerslagoverschot waar rivieren en beken ook nog zorgen voor extra giften.

Heel ons watersysteem is echter ingericht op snelle afvoer van dat overschot en doordat de onregelmatigheid in de neerslag veel groter is geworden, moeten we aan de bak om het op te lossen. We willen onze gewassen tenslotte wel kunnen beregenen.

Aan de snelle afvoer moeten we dan ook niet gaan tornen. Wel moeten we ons peilbeheer heroverwegen. Het peilbeheer is nu gericht op het voorkomen van waterschade. Droogteschade was immers nauwelijks aan de orde. Dat is veranderd en vraagt om een andere balans en meer dynamisch beheer. Het is de maatregel met de laagste directe kosten (er staat immers ook opbrengsten tegenover) die het snelst uit te voeren is.

Een tweede IJsselmeer nodig

Mijn eerste gedachte tegen droogteschade was om, net als in Spanje, bassins en opslagtanks te gebruiken om wateroverlast te verminderen en meteen een voorraad voor droge tijden aan te leggen. Alleen hebben we in ons volle landje niet de fysieke ruimte om hiermee het lek te dichten. Je zou een tweede IJsselmeer nodig hebben. Met onvoldoende mogelijkheden voor opslag zou je dus een voortdurende waterstroom moeten kunnen benutten.

De wateraanvoer van de rivieren beter inzetten is ook niet toereikend, want je hebt al water genoeg als die veel water aanvoeren. En als je water tekort hebt, voeren ze al zo weinig aan dat de scheepvaart eronder lijdt. Bovendien kan dat alleen maar in gebieden waar peilbeheer mogelijk is.

Deze waterketen moet korter

Maar we hebben een andere constant stromende bron: de waterzuiveringsinstallaties van de waterschappen. Drinkwaterbedrijven pompen steeds water op, de consument maakt er rioolwater van en dat komt bij de RWZI’s binnen en gaat er gezuiverd weer uit. Nu wordt dat in grotere waterstromen geloosd en gaat het via een snelle afvoer het land uit. Deze waterketen moet korter. Ten eerste moet je het beter zuiveren alvorens te lozen en vervolgens moet je het naar een plek brengen om er verdroging mee tegengaan.

Een andere bron van kostbaar water zijn de talloze parkeerkelders en tunnelbakken die op hun plaats blijven liggen door het voortdurend wegpompen van het opstuwende grondwater. Dit gebiedseigen water wordt nu ook met sneltreinvaart weer afgevoerd, maar dat water moet terug het gebied in. Het zijn oplossingen met een kostenplaatje en de aanleg is niet met een pennenstreek geregeld. Maar de noodzaak is helder. Laten we beginnen!