Doorgaan naar artikel

Wat vindt jeugd duurzaam?

Wat heb je de afgelopen drie dagen gegeten? Waar komt dat eten vandaan en hoe is het verpakt? Dat heb ik vorige maand aan zeventienjarigen gevraagd.

Voor hun schoolopdracht wilden ze iets met duurzaamheid doen, maar wat is voor deze generatie duurzaamheid? Zonnepanelen, minder vliegen en elektrisch rijden werden al snel genoemd, maar ze dachten niet aan voeding. Daarmee was de opdracht snel bedacht: Geef aan hoe duurzaam bepaalde eetkeuzes zijn, met een methode die je generatiegenoten ook begrijpen.

Meerdere factoren duurzaamheid

In de periode daarna volgde een discussie over wat duurzaamheid eigenlijk precies is. Is het alleen de carbon footprint of is waterverbruik ook belangrijk? Hoe zit het met sociale aspecten en is het ook niet belangrijk dat er economische duurzaamheid is? Wat bleek: duurzaamheid is veelzijdig én complex, wat maakt dat je als je het wilt kwantificeren je toch naar meerdere factoren zult moeten kijken. Tja, dat werd plotseling een flinke kluif. Daarom de concrete vragen aan het begin van dit schrijven.

Een Hollandse maaltijd met boontjes, aardappelen en een rundersaucijs hadden op het menu gestaan. Boontjes uit Kenia, rundvlees uit Nederland, beiden in plastic verpakt. Zijn boontjes uit Nederland duurzamer dan uit Kenia? Is vegetarisch duurzamer dan vlees of was kip ook een duurzame optie geweest? Is plastic niet duurzaam?

Nadenken over duurzamere alternatieven voor hun maaltijd kwam veel dichterbij dan de vraag of hun ouders zonnepanelen hebben

Deze jongens en meisjes hadden allemaal vragen om over na te denken aan de hand van een eenvoudige maaltijd. En het zette hen aan tot nadenken over mogelijke duurzamere alternatieven. Dit kwam veel dichterbij dan de vraag of hun ouders wel of geen zonnepanelen op het dak hebben liggen. Hun eigen gedrag doet ertoe. Maar hoe kan je duurzaamheid vervolgens inzichtelijk maken?

Duurzaamheidspunten per maaltijd in app

Keurmerken en duurzaamheidslabels deden hen niet zoveel, daarom hebben ze zelf een puntensysteem bedacht. Via een app kun je de duurzaamheidspunten per maaltijd vaststellen en delen via social media. Hiermee kan je zelfs vrienden tot een challenge verleiden: wie eet het duurzaamst?

Hun opdracht was geslaagd en de mijne ook. Het gaat niet om de exacte kwantificering van duurzaamheid, maar om het besef dat we spaarzaam met onze hulpbronnen moeten omgaan. Daarin zijn de grote stappen belangrijk en niet de exacte grootte van die stap. Het leuke is dat hun idee met de huidige informatietechnologie zeer goed uitvoerbaar is. Doen pubers toch iets nuttigs op een smartphone!

Bekijk meer

Share this

Eelke Westra
Eelke Westra

Programma Manager Post-harvest Quality Wageningen UR

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin