Doorgaan naar artikel

‘Voedselzekerheid staat onder druk’

Ik zie ons telers als makers van de eetbare natuur, maar dat ‘maken’ staat onder grote druk.

Het gevolg is dat de voedselzekerheid zoals we die in de Westerse wereld in de loop der jaren hebben opgebouwd, op de langere termijn niet meer gewaarborgd is. Zo zijn er in het Verenigd Koninkrijk vanwege brexit al zo’n 7.000 boeren gestopt met voedsel produceren en liggen in de schappen minder en dure eigen producten.

Leefgebied wilde dieren uitbreiden

Dichter bij huis zijn er plannen om het Nationaal Park De Meinweg in Midden-Limburg met zo’n 2.000 hectare uit te breiden. Die ruimte is nodig, omdat het leefgebied voor de wilde dieren te klein zou zijn. Die uitbreiding gaat ten koste van agrarische grond. Bedrijven die aan die nieuwe grenzen komen te liggen, krijgen te maken met extra beperkingen, omdat ze dan naast een Natura 2000-gebied liggen.

Schoner water, lagere voedselproductie

Een andere ontwikkeling is dat we in het kader van de Kaderrichtlijn Water (KRW) tot 2027 in een 1-op-4-rotatie een rustgewas moeten gaan telen, en vanaf 2027 zelfs 1-op-3. Ook dat betekent een lagere jaarlijkse voedselproductie, maar hierbij gaat het om het halen van de drinkwaternorm van 50 milligram per liter. Een norm waar het water rondom 40% van de bedrijven al aan voldoet, 40% is hard op weg en bij 20% moet nog veel gebeuren. Ik zou zeggen, leg het vergrootgals op die 20% waar je grote stappen maakt en beloon goed gedrag!

Er zit minder biodiversiteit in heidegrond dan in landbouwgrond

Overigens hoorde ik laatst dat Eurofins heidegrond heeft onderzocht op biodiversiteit en wat bleek? Er zit minder biodiversiteit in heidegrond dan in landbouwgrond. Niet vreemd, want bodemorganismen hebben organische stof nodig voor hun ontwikkeling. Organische stikstof om het bodemleven te voeden, de biodiversiteit en het waterbergend vermogen te vergroten, daar hebben we tekort aan!

Op de goede weg

Sinds 1990 is ons stikstofgebruik trouwens met 70% teruggedrongen en ons water was in die dertig jaar nog nooit zo schoon. In de vliegtuigenbusiness is de uitstoot van stikstof sindsdien juist toegenomen, zelfs met zo’n 500%!

Ik denk daarom dat de agrarische sector met de transitie naar een nog milieuvriendelijker en duurzamere wijze van telen op de goede weg is, maar we moeten wel de tijd krijgen voor die laatste stappen. Wat mij betreft mag dat niet ten koste gaan van de door de jaren heen zo zorgvuldig opgebouwde voedselzekerheid, maar daar heb ik wel grote zorgen over. Nu is 2030 het jaar waarin alles gerealiseerd moet zijn. Zo niet, zou in 2030 de wereld dan ineens vergaan?

Share this

Afbeelding
John Stemkens

bestuurder bij LTO Nederland Vakgroep Akkerbouw/Vollegrond

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin