Hoe kan kunstmatige intelligentie (AI) ons helpen zonder dat we ons met huid en haar overleveren aan de techreuzen die achter AI zitten? Daarover denkt filosoof en ethicus Vincent Blok van Wageningen University & Research na. De uiterste consequentie dat wij allen, van teler tot consument, slaaf zouden worden van zelflerende algoritmes die alles beter weten en alles voor ons gaan bepalen, dat vindt hij een dolzinnige gedachte.
De klimaatcomputer werd al in de jaren tachtig van de vorige eeuw gemeengoed in de glastuinbouw. Het was toen moeilijk denkbaar dat dat kastje alle bedrijven van alle boeren en tuinders zou kunnen gaan besturen. Maar in tijden van precisielandbouw, de autonome kas en met AI op ieders lippen, lijkt het ondertussen eerder onafwendbaar. Hoe eng is dat? Of is slimme inzet van kunstmatige intelligentie juist de zegen waarop we hopen, omringd als we zijn door tal van bovenmenselijk complex in elkaar grijpende crises?