Ik stond zondagavond even buiten. De zon was al onder en de maan was door het dikke wolkendek niet te zien.
Het had ’s middags nog even een beetje gesneeuwd, maar dat was natte sneeuw geweest, want nu was er op ons erf al niets meer van te zien. Toen had het nog gevroren, maar nu opeens, eerder dan voorspeld, trad de dooi in. Voor mij toch tamelijk onverwachts en vooral heel duidelijk voelbaar, veranderde het weer. Het kwik liep snel op tot 3 graden boven nul en dat voelde zonder wind gewoon warm aan. Wat een goede timing van moeder natuur! In het weekend hebben we nog lekker kunnen schaatsen en nu kunnen we binnen en buiten de kas warmlopen voor het voorjaar.
