Unesco kritisch op Spaanse aardbeien

Op dezelfde vergadering van de Unesco waar de status van de Waddenzee wordt besproken, staat ook het nationaal en natuurpark Coto Doñana op de agenda. Dit laatste Andalusische moerasgebied, in totaal bijna net zo groot als de provincie Utrecht, dreigt volledig te verdrogen. Vorig jaar in deze tijd viel ook de grootste lagune van het gebied voor het eerst helemaal droog. De wetlands in de rivierdelta van de Guadalquivir zijn – of waren – pleisterplaats voor lepelaars, flamingo’s en ook trekvogels zoals de grutto.

Aardbeien en toeristen als schuldige

Naast het kusttoerisme van Matalascañas wordt ook de aardbeienteelt ten noordwesten van het natuurgebied verantwoordelijk gehouden voor aantasting van het waterpeil. De telers pompen grondwater op. Voor zo’n 8000 hectare aardbeien en ander zachtfruit is dat legaal. Maar volgens schattingen van het Wereld Natuurfonds zijn er nog eens honderden waterbronnen voor nog eens 2000 hectare illegaal.

Regionale en nationale overheid oneens

De provincie Andalusië is van plan om die illegale waterbronnen nu ook te legaliseren. Maar daar lopen natuurorganisaties tegen te hoop. Met als uiterste drukmiddel de status van Unesco Werelderfgoed, sinds 1994 toegekend aan dit gebied. Die status is van grote waarde voor toerisme en economie. Mede om deze reden heeft de nationale regering van Spanje al aangekondigd niet zomaar akkoord te gaan met de legalisering.

De jaarlijkse oogst van aardbeien in heel de provincie Huelva is al een aantal jaar stabiel op zo’n 350 duizend ton per jaar. Rond 2000 was dat nog 300 duizend ton. In de provincie wordt 97% van alle Spaanse aardbeien geproduceerd. Het grootste teeltgebied ligt even ten oosten van de stad Huelva, op zo’n 40 kilometer van het nationaal park.