Stabiliteit door diversiteit

Ja, maar meer arbeid, minder kilo per meter, meer oogstderving, op eigen grond, met voldoende water, meer vakmanschap (denk ik) en een beetje groente, en je rekent je gek (je kan een euro immers maar een keer uitgeven). Wat bezielt me om zoveel verschillende groenten te telen, aan verschillende afnemers, met verschillende eisen en keurmerken, en divers personeel, ook nog eens 10% natuur op het bedrijf, wat hobby kippen en straks weer varkens, een eigen winkel met een waanzinnige ijsmachine, yoghurt uit de buurt, ‘huisgemaakte’ jam zonder suiker … Waarom?

Blijkbaar word ik blij van schoffelen

Niet voor de euro’s, niet voor het klimaat, zeker niet voor de vrije tijd, niet voor de buurt, en al helemaal niet om in de hemel te geraken. Maar blijkbaar kan ik niks anders, word ik blij van schoffelen, van het plukken van tomaat, van samenwerken met diverse mensen (klant en personeel) van het samenwerken met de natuur, de luis, de bacterie, het seizoen, het economisch systeem.

Zonder kunstgrepen de hypotheek te kunnen betalen

Door diversiteit komt er stabiliteit, en in mijn geval voldoening in geld en gevoel. Waarom doet niet iedereen dat dan? Of moet ik zeggen: wie is er zo gek om dit over dertig jaar nog te doen? Zwaar werk, kapotte knieën, eelt op de handen, zwarte nagels, koud voorjaar, verkeerde wind, nu weer geen regen. En in de zomer gaan al je klanten op vakantie. En toch de passie, de vrijheid, de uitdaging om zonder kunstgrepen de hypotheek te kunnen betalen, geeft mij een enorme kick en is doorslaggevend. Fijne zomer en geniet van de oogst.