Beetje vreemd maar waar, mijn man bracht een bosje rozen voor me mee.
Geen knappe bos Nederlandse rozen, nee, want dat was niet vreemd geweest. Maar hij bracht me twintig rozen uit Afrika. Niet iedereen zou dat meteen zien, maar wij natuurlijk wel. De rozen waren fel oranje en zeker 60 cm. Niet overduidelijk Afrikaans dus, maar toen ik ze afsneed en op water zette, zag ik aan het blad dat ze het tijdens het transport zwaar te verduren hadden gehad. De onderkant van de stelen waren al een beetje bruin. Dus ik sneed ze een paar centimeter af en ik zette ze in water met snijbloemenvoedsel in een schone vaas. Evengoed viel na twee dagen de ene na de andere knop om. Geen knop kwam uit, geen tak overleefde. Wat een tegenvaller! Als ik een gewone consument was, kocht ik nooit meer rozen.
