Al vorm ik met mijn vrouw een lekker paar, toch blijken onze smaken te verschillen,
Eind vorige week sprak ik een dominee, hetgeen mij niet zo vaak gebeurt. Hij droeg een fantastisch gedicht voor, aangekondigd als “een gebed van een oude non”. Het gedicht sloot zo verbazingwekkend goed aan bij de gebeurtenis dat ik hem naderhand vroeg of het écht van die non was, of dat hij het toch “stiekem” zelf had geschreven. “Nee hoor, het was echt het gebed van de non”, antwoordde hij. Aangevuld met “als dominee leef ik van de woorden van een ander”.