“Hoe je het ook opschrijft, je krijgt nooit een positieve respons.” De manier van omgaan met het Faunafonds en de manier waarop deze instantie omgaat met claims vanwege wildschade zit Rien Flohil in Espel merkbaar hoog.
“Jullie schrijven nogal eens over wildschade en gedoe erom heen, maar het geeft vaak nog niet voor de helft weer hoe de situatie werkelijk is. Hier zitten ganzen in de buurt, maar daar hebben we nog geen last van. Wel duiven en hazen, dat is werkelijk verschrikkelijk. Om een idee te geven van waar ik het over heb: van het schadebedrag waarmee we elk seizoen worden geconfronteerd, zou je meer dan royaal van op vakantie kunnen. Ik ben een keer tegen een afwijzing van een schadeclaim juridisch in het geweer gekomen. Ik ben in het gelijk gesteld, maar waar doe je het voor? Is dat de aanpak waar we heen moeten? Ik hoop dat collega Pé Weel gelijk krijgt in zijn beroep tegen het Faunafonds vanwege de schade in zijn broccoli. Maar zoals ik zei; het klopt natuurlijk niet. Ik heb het ook besproken bij de regionale wildschadecommissie. Ze tonen volop begrip, maar kunnen ook niets…”
De teelt zelf leidt tot minder opwinding. “De kwaliteit van de schermen is momenteel goed, aldus Flohil midden vorige week. “Van schermrot zijn we tot op heden gevrijwaard, maar we zijn wel degelijk preventief aan het werk gegaan; niet alleen chemisch, maar ook met bladmeststoffen om het gewas wat meer weerbaarheid mee te geven.” Het ras is Parthenon.
Op leeg komende percelen wordt direct geklepeld om eventuele infecties op gewasresten meteen de kop in te drukken. Indien mogelijk gaat er daarna een groenbemester op: meestal is dat bladrammenas als dat gezien de tijd van het jaar nog mogelijk is. In deze periode valt de keuze op winterrogge. Het ploegen volgt in het voorjaar.
