Een paar maanden geleden heb ik een artikel geschreven over rassenkeuze in rozen en chrysanten.
Mijn eigen kop boven het artikel was: “Rassenkeuze, de lol is er wel af”. Want wat ik echt blijmoedig aanging, leverde een sombere constatering op: door de prijzen die onder druk staan, willen steeds meer kwekers gaan voor zekerheid. En als ze het zelf al niet willen, dan wil hun bank dat wel. Dus wat willen alle kwekers telen? Die paar grote rassen die hun waarde bewezen hebben. De kwekers van die rassen willen natuurlijk niet dat er te veel uitbreiding komt en zo ontstaan er tegengestelde belangen.
