‘Langzaam toe aan winterslaap’

Zoals het er nu uitziet, wordt het een kleine plus ten opzichte van vorig jaar. We hebben meer verkocht, voor gemiddeld dezelfde prijs, met hier en daar een uitschieter naar boven (snijboon) en naar beneden. Met name de export is minder door de hoge transport- en verpakkingskosten.

Goede kwaliteit

De kwaliteit is ondanks de droogte goed te noemen. Wel wat meer schimmels (meeldauw in de druif en cladosporium in tomaat) soms een erg ongelijke planting, maar veel minder luis, veenmol, en rups. Zelfs de eenden zijn dit jaar acceptabel qua kaalplukschade in de sla buiten. We hadden iets meer kosten door een kapotte trekker, een elektrakeuring, de certificeringskosten die elk jaar 5% hoger worden en hogere lonen.

Lichamelijk ben ik toe aan de winterslaap

Medewerkers op sleeptouw

Lichamelijk ben ik toe aan de winterslaap. Ik ben ook de jongste niet meer en elke dag zet ik toch een kleine 15.000 stappen, sjouw ik 1.000 kilo en houd me bezig met wieden, schoffelen, planten en 8 jongvolwassen medewerkers op sleeptouw nemen. Ik zorg dat ze op de juiste plek beginnen, de juiste aantallen in een kist doen, de brandnetels ook wieden en de selderij niet te groot of te klein snijden.

Ik mis mijn scholieren en studenten nu al

In m’n uppie

Maar toch, ik mis mijn scholieren en studenten nu al, hun verhalen, opmerkingen, het niet op tijd komen, de katers, gegil over spinnen op het shirt, en het als een bikkel goed en snel sla kunnen snijden.

Straks de herfst, de boel leeg snijden, bemesten, en de kas vol zetten met veldsla, winterpostelein, spinazie en snijbiet. Met een paar nozems op de zaterdagochtend. En door de week vaak in m’n uppie. Hopelijk komen er volgend seizoen weer een paar jeugdigen aanwaaien. Misschien biedt een wiedrobot in de toekomst uitkomst, al zal die weinig goede verhalen vertellen …