Eind december en begin januari rooide Theo van Gennip in Aarle-Rixtel geen prei. “Ons personeel is dan naar huis en we doen gewoon twee weken niets.”
In de week van 7 januari pakt hij de draad weer op. “We hebben de prei nog in de koelcel zitten die we net voor de vorstperiode in december gerooid hebben. Helaas heeft de vorst niet doorgezet.” In de koelcel zitten de rassen Galvani en Lexton.
Voortaan microklimadoek
Van de prei die nog op het veld staat is een gedeelte afgedekt. Zo’n 5 hectare zit onder vliesdoek en nog eens 5 hectare onder microclimadoek. “Althans, die 5 hectare zát onder vliesdoek, want een gedeelte is er vanaf gewaaid. Ik denk dat we volgend seizoen alles maar met microklimadoek afdekken, want dat is minder windgevoelig.”
De prei op het veld staat er prima bij. “Door het zachte weer heeft de prei niets geleden. Van rode strepen is geen sprake. We hebben nog een waarschuwing gekregen om te spuiten tegen schimmels, maar gezien de natte omstandigheden hebben we dat maar achterwege gelaten.”
Nu of nooit
Op een gedraineerd perceel is rooien wel mogelijk, mocht Van Gennip door zijn koelcelprei heen zijn. En de kleur op het veld is goed. “Ik hou wel van donkere types. Alleen is het soms zo dat een prei op het veld donker oogt en na schonen juist niet of andersom.” De productie schat hij gemiddeld op zo’n 45 ton per hectare en daar is hij tevreden mee.
De prijs in week 1 zat rond 60 cent per kilo. “Ik hoop dat dit stand houdt en nog wat verbetert. In Engeland en België schijnen ze weinig kilo’s te rooien. Dan zou onze export dus moeten stijgen en daarmee de prijs. Als dat nu niet gebeurt, dan gebeurt dat nooit meer.”
