Als onze oudste puber thuis komt, dan heeft hij zo’n haast om achter de computer te kruipen, dat hij niet eens tijd heeft om zijn jas of schoenen uit te doen.
Daardoor schrok ik me laatst een hoedje toen ik opeens een zucht hoorde. Ik dacht dat ik alleen in huis was, maar nee, er zat een puber achter de pc. Met zijn schooltas aan zijn voeten zat hij koortsig zijn laatste mails te bekijken. Net alsof je niet echt leeft als je niet online bent. Het echte leven als een soort opmaat voor het virtuele leven. Nieuwe vrienden worden zo snel mogelijk opgevoerd in het digitale adressenboekje.
