Doorgaan naar artikel

‘Hoop gloort door stijgende prijzen’

De agrarische productie wordt van alle kanten bedreigd. Klimaatverandering leidt tot meer weersextremen en misoogsten. Waterkwaliteitsborging leidt tot productiebeperkende maatregelen als teeltvrije zones en bemestingsbeperkingen. ‘Nieuw’ is de verplichte inzaai van vanggewassen, die voor veel gewassen het groeiseizoen ernstig bekort.

Waterkwantiteitproblemen leiden tot beperkingen in het gebruik van irrigatiewater en verhoging van grondwaterstanden. Demonisering van gewasbeschermingsmiddelen leidt tot steeds beknottender regelgeving met meer risico op ziekten en plagen.

Minder productie betekent minder inkomsten, terwijl alles duurder wordt

Maatregelen om klimaatverandering te beperken sturen richting productievermindering door de verkleining van productieoppervlaktes, of door reductie van aantallen vee. Minder vee geeft minder mest, maar daarnaast moet het kunstmestgebruik naar beneden. En dan is er nog de verheerlijking van productiesystemen die de beschikbaarheid van voedsel verminderen als biologische landbouw en natuurinclusieve landbouw.

Bekommeren om de natuur

Minder productie betekent minder inkomsten, terwijl alles duurder wordt. Daar word je als boer of tuinder niet vrolijk van. Dan heb ik het niet eens over verwijten die je krijgt van dubieus gemotiveerde ngo’s en media, terwijl je niets anders doet dan voedsel produceren voor iedereen.

Geen weldenkend mens is erop tegen zich om de natuur te bekommeren. We zijn er immers met zijn allen als mens van afhankelijk en in ons geval ook nog voor ons inkomen. Gaan we op de huidige milieubelastende weg door, dan komen de gevolgen als een boemerang terug.

Natuurlijk zijn maatregelen nodig om klimaatverandering en biodiversiteitverlies tegen te gaan

Het hierboven beschreven pad naar minder milieubelasting, lijkt voor boeren en tuinders echter al te pijnlijk. Toch gloort er hoop. De beperkingen van de voedselproductie zien we namelijk niet alleen in Nederland, maar overal in de EU, ja wereldwijd. Wat dat betekent bij een groeiende wereldbevolking en dus stijgende vraag laat zich raden, namelijk stijgende prijzen die het inkomen herstellen.

Prijs betalen

De consument zal uiteindelijk de prijs betalen, en wie dan nog boer of tuinder is, zal anders bejegend worden. Dit is wel een inktzwart scenario, met hongersnood en sociale ongelijkheid.

Natuurlijk zijn maatregelen nodig om klimaatverandering en biodiversiteitverlies tegen te gaan. Mijn keus zou zijn dit te doen met gelijkblijvende productie. Anders is het medicijn erger dan de kwaal. Er gloort dus hoop voor iedereen, maar alleen als het gezonde verstand (weer) de ruimte krijgt.

Share this

Afbeelding
Peter Verschuren

broccoliteler

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin