‘Nog niemand durft nee te zeggen’

Vader Jan richt zich vooral op de verkoop van witlofwortels. De dagelijkse leiding van witlofkwekerij ‘Lof’ ligt bij Gerwin de Vries. Op het bedrijf in Espel wordt jaarlijks 70 tot 75 hectare wortels getrokken.

Er werken dagelijks zo’n 25 personen. Vanaf februari komt de productie van het ras Flexine. Dat gaat nog zo’n anderhalve maand door, daarna komt het ras Vintor in beeld tot het eind van het seizoen. “Voor het late segment zien we nu nog geen beter alternatief”, ligt Gerwin toe, “Volgend jaar willen we wel langer doorgaan met Flexine, maar ook dan zeker nog niet tot het einde.”

Productie op rolletjes

Technisch gezien loopt de huidige productie op rolletjes. De wortels – afkomstig uit de Noordoostpolder, zoals alle wortels van ‘Lof’ – doen het prima. “Flexine is weleens gevoelig voor Phytophthora, maar ook dat is nu niet aan de orde.” De trek start op 18,5 tot 19 graden Celsius, eindigend bij 16 graden. “Dat is de bedoeling, het hangt ook af van de afzet. Als we aan het eind van de week bakken overhouden, schuiven we die door naar maandag, door ze bij een temperatuur van 10 graden weg te zetten. Met Flexine gaat dat heel goed. Het betekent wel dat we die hoeveelheid minder opzetten, maar we zetten sowieso al minder op dan normaal.”

Daarnaast worden momenteel proeftrekken met Vintor gedaan, voor de bepaling van de trekvolgorde tussen de partijen op het eigen bedrijf en voor de klanten. “Die productie ziet er ook goed uit.”

Eigen prijskoers

Lof vaart een eigen koers ten aanzien van de prijsstelling. “We beleveren onze klanten graag volledig naar wens, maar wel met een ondergrens: voor een kale lofprijs onder 50 cent verkopen we niet. Dat is zelfs nog lang de kostprijs niet. Onder die prijs nog lof leveren heeft helemaal geen zin.” Dat houdt wel consequenties voor ‘de werkvloer’ in: “tussen korte dagen zitten lange dagen, omdat de vraag dan weer aantrekt; het is hier hollen of stilstaan.”

Als het aan De Vries ligt, verdient deze minimumprijsaanpak navolging, maar nog mooier zou het in zijn ogen zijn als er weer een doordraaisysteem komt. Maar dan wel zonder achterdeuren waarlangs het doorgedraaide product verdwijnt om ergens anders in het handelscircuit weer op te duiken. “Het zou een eerste aanzet kunnen zijn voor een verbetering van de situatie op de productiebedrijven, én het is een signaal richting de inkopende handel: we leveren graag witlof, maar niet tegen elke prijs.”

Een verbetering langs deze weg, lijkt er echter niet in te zitten. Het maken van sectorbrede afspraken om het hoofd te bieden aan de paar grote inkopers die in Europa uiteindelijk de dienst uitmaken, is volgens De Vries een onhaalbare kaart. “We hebben te veel afzetorganisaties die hun klanten geen ‘nee’ durven te verkopen. Er blijven kikkers aan de productiekant die vrolijk alle kanten op springen.”