‘Politiek vlees versus groenten’

De liefhebber van politiek kan zijn hart ophalen deze weken. Want in het licht van de Tweede Kamerverkiezingen lijkt álles daar ineens van doordrenkt.

Natuurlijk draven de lijsttrekkers overal op, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, aan talkshowtafels, bij debatten, op radio, tv en zoom. Maar ook een oproep van het KNMI, om het toch vooral over het klimaat te hebben, kan bijna niet anders dan politiek geduid worden. Of de – nogal succesvolle – digitale handtekeningenactie van supermarkt Dirk om de btw op groenten en fruit weer te verlagen. Zelfs de Week Zonder Vlees zou je als politiek activisme kunnen zien, ware het niet dat die nu al voor het vierde achtereenvolgende jaar in de eerste helft van maart gehouden wordt.

Geen vlees doet wonderen?

Een week geen vlees, het hele jaar door een of meer dagen geen vlees of misschien zelfs helemaal nooit meer vlees, dat wordt al jaren gezien als een trend. Vega of vegan of flexitarisch door het leven, dat is goed voor klimaat, gezondheid en het milieu, zo bazuint vooral de linkerhelft van de Tweede Kamer.

Maar ook economen en ecologen zijn het daar wel over eens: als er tegelijkertijd meer boeren tuinder zouden worden én meer consumenten (veel) meer groenten en fruit gaan eten in plaats van die 40 kilo vlees die we nu nog gemiddeld per persoon per jaar naar binnen schijnen te werken, schijnt dat wonderen te doen voor zo ongeveer alles en iedereen.

Vasthouden aan verdienmodellen

Maar ja … als, als, als. Consumenten – wij allemaal dus – zitten vastgebakken aan hun eigen voorkeuren, hen ingepeperd door cultuur, gewoonte, gemak en de door slimme marketing overeind gehouden verdienmodellen van de voedselindustrie.

Veehouders houden ook maar vast aan hún eigen verdienmodel, waarvan inmiddels eigenlijk iedereen wel weet dat het voor die boer eigenlijk niet overhoudt. Tuinders zien al die naar groenteteelt omschakelende boeren al aankomen.

En de politici? Die zitten ook vast: aan hun eigen voorbedachte noties over wat ‘hun’ kiezers wel en vooral níét zouden willen. Over een week weten we – iets – meer.