Doorgaan naar artikel

‘Overheidssteun op strenge voorwaarden’

Is de biologische en biodynamische teelt echt wel zo duurzaam als deze wordt afgeschilderd?

In het nieuwste nummer van Groenten & Fruit staan twee verhalen waarin biologische en biodynamische teelt de hoofdrol spelen. Zo nu en dan besteden we daar pagina’s aan, want 3% van het areaal verdient ook 3% van onze pagina’s. Misschien wel ietsje meer, want het zijn doorgaans verhalen die ook voor gangbare collega’s inspiratie kunnen bieden.

Naast inspiratie bieden ze voor sommige lezers echter ook irritatie en zelfs frustratie. Als er weer eens overheidsplannen zijn of nieuws in de algemene media waarin de biologische sector wordt opgehemeld en gestimuleerd en ten voorbeeld wordt gehouden, hoort de redactie ook steevast gemopper: is die sector nou echt wel zo duurzaam als ie wordt afgeschilderd?

Verregaand EU-vergroeningsbeleid

Eurocommissaris Frans Timmermans gooide onlangs de nieuwste steen in die vijver: per 2030 zou 25% van het EU-landbouwareaal biologisch moeten zijn. Dit als deel van het verregaande vergroeningsbeleid dat natuur en biodiversiteit moet beschermen en de landbouw duurzamer moet maken – nog maar weer een keer.

Coronacrisis en overheidssteun

De coronacrisis heeft veel ondernemers – ook buiten de land- en tuinbouw – afhankelijk gemaakt van overheidssteun. Dat aan overheidssteun voorwaarden voor vergroening kunnen worden gehangen, dat ondervinden boeren en tuinders al langer. Maar het is een logica die nu breder door de politiek wordt uitgevent, naar álle ondernemers én indirect ook naar het publiek: wij geven steun, jullie maken je bedrijf duurzamer en socialer.

Geen enkele tuinder kan of heeft de ambitie de wereldbevolking te voeden

Het verweer van de sector is steevast dat per geproduceerde eenheid de gangbare tuinbouw misschien wel duurzamer is dan biologisch én dat met biologisch we de groeiende wereldbevolking niet kunnen voeden. Maar het aardige aan het verhaal van tuinder David Luijendijk is dat hij overduidelijk niet de ambitie heeft de wereldbevolking te voeden, zoals natuurlijk geen enkele tuinder dat kan of wil. Het is al mooi genoeg als alle Europese boeren en tuinders de EU kunnen voeden – en dat kúnnen ze, óók als er nog wat geëxtensiveerd moet worden ten bate van natuur en biodiversiteit. Het grote misverstand is dat dat per definitie ook tot een economisch debacle voor de tuinder zou leiden. David laat zien dat dat het geval niet hoeft te zijn.

Bekijk meer

Share this

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin