‘Zichtbare prijs invloed op onzichtbare prijs’

“De prijzen voor witlof zijn matig tot slecht”, constateert Ronald Kalter in IJsselmuiden. “Dat komt een beetje door de productie, maar vooral door de marktsituatie. We zijn onvoldoende in staat een vuist te maken.”

Tot zo ver biedt dat geen verrassend inzicht, maar Kalter voegt er vervolgens iets prikkelends aan toe: “Er wordt meer duur dan goedkoop lof verkocht, maar dat gebeurt buiten het zicht om. Op basis van afspraken lukt het wel om rond de 80 cent per kilo te maken. Daarmee wordt een groot deel van de vraag weggehaald. Wat dan nog voor de klok komt, is voor de daghandel, maar is niet genoeg voor degenen die van die klok afhankelijk zijn. Die zichtbare prijzen hebben natuurlijk wel hun effect hebben op die onzichtbare prijsvorming.”

Toch redelijk week gedraaid

Kalter startte het nieuwe seizoen met het ras Atlas, daar was hij eind januari ‘net aan’ mee klaar. “Die wortels waren op zich gezond, maar het model van de kroppen ging op het laatst wel wat van je af. De sluiting werd minder, met ezelsoren. Ik heb er niet direct een verklaring voor.”

Het huidige ras is Topscore: “Die is wel goed, met mooie producties van wortels van rond de 4 centimeter diameter. Dat is passend voor dit ras, in week 3 hadden we 95 procent kort grof lof, met een mooi kropgewicht. Zou je een ras als Vintor in deze wortelmaat hebben, dan zouden de kroppen te licht blijven. Alles kan in kistjes, zodat we ondanks de matige prijsvorming toch nog een redelijke week hebben gedraaid. Lang lof blijft voor de dagmarkt -maar ook voor de bemiddeling- hangen op 35 cent per kilo. We trekken nu met 17,5 graden watertemperatuur, dat gaat daarna terug naar 14 graden.”

Zoals het er nu voor staat, wordt het Hazera-ras getrokken tot juni. “Of er moet zich iemand melden die nog wortels zoekt. We hebben nog een behoorlijke voorraad, dat kwam afgelopen jaar zo uit met de percelen, en de productie op het veld was goed. Andere jaren gingen we tot april door met Topscore, gevolgd door Vintor.

Alles in de Noordoostpolder

De voorbereidingen voor het nieuwe seizoen zijn ook gestart. “We kijken al wel naar de rassen, maar nu zijn we aan het bekijken of we voldoende percelen kunnen krijgen, en wat de kwaliteit ervan is. We laten alles in de Noordoostpolder telen; door telers met wie we al 15 tot 20 jaar een relatie hebben, maar ook wel bij akkerbouwers waarmee we eenmalig werken. We kijken bij een nieuw perceel vaak naar de gebruikelijke zaken als het verleden, de voorvrucht, en naar grondmonsters. Die vragen we op. En we gaan ook wel bij telers langs: er zijn er bij waar ik nooit kom, bij anderen drink ik juist regelmatig koffie.”