‘Over tien jaar half zoveel spruitentelers’

Half januari stapte Marien Bos uit Ouwerkerk over van het ras Steadia naar Bowintus. Ten tijde van zijn vorige bijdrage begin november moest hij nog in Steadia beginnen. Daar had hij een goed gevoel over. Het gewas stond er zonder trips bij, met een goede kwaliteit en productiepotentie.

“Steadia is zwaar tegen gevallen, vanwege zwarte spikkels op de spruiten. We hebben misschien wel 30 procent moeten weggooien. Die spikkels zou light leaf spot kunnen zijn. Hoe het ook zij, het draagt bij aan het drama waarmee we nu te maken hebben: iedereen verdient aan spruiten, behalve degenen die ze produceren. Het product wordt slecht betaald of afgekeurd. Je moet aan de strengste residu-eisen en aan de hoogste normen voldoen met een middelenpakket dat vooral voor insecten drastisch is uitgedund.”

Bos vervolgt: “Ik weet zeker dat over tien jaar het aantal spruitentelers nog de helft is van het huidige aantal. Zoals het nu gaat, houden ze het als individuele ondernemers niet vol. Diep triest.”

Drive hoogste telersprijs

“De handel gaat met alle vragen mee: een prijs is het resultaat is van vraag en aanbod, maar de handel is vervolgens wel erg vlot om de uitbetaalprijs voor telers te laten zakken. Zou bij die verkopers meer de drive bestaan om er de hoogste telersprijs uit te slepen, dan zou de stemming wel anders zijn. Je ziet die houding ook bij de retail: spruiten genoeg, partijen die nog prima zouden zijn bij een tekort worden nu afgekeurd.”

Na het ras Bowintus volgen nog de rassen Albarus – “die is nu supermooi” – en Batavus. “We hebben nog een behoorlijke oppervlakte te gaan. Je merkt wel dat de groei wat meer uit de gewassen gaat, je ziet minder witte groeistrepen op de spruiten.”

Rassenplanning lastig

De planning voor het komende seizoen is lastig. “Alleen de planning voor de vroegste teelten is nu rond, daarin is niets gewijzigd. We beginnen met Abacus onder doek, dan Davlin, weer Abacus en dan Divino. De keus voor de latere rassen wordt nog wel een kluif, want je weet op den duur niet meer wat je moet kiezen. Sommige rassen zijn tripsgevoelig; een ras als Steadia is dat veel minder, maar daarmee loop je de kans op spikkels. Albarus staat er nu super bij, maar er zijn ook jaren geweest dat de spruiten na de vorst sterk verkleurden. Ik denk dat het erop uit draait dat we naar een mix van rassen gaan. Je wordt steeds meer gedwongen te zoeken naar wegen om teeltrisico’s te vermijden.”