‘Na afrikaantjes zie je echt een verschil’

Willem-Jan Peeters in Rijen plukte enkele weken geleden al zijn laatste vollegrondsaardbeien. De laatste planting stond in een tunnel.

“Er hing bijna niets meer aan. Om daar dan nog personeel voor aan te houden…, bovendien was het voor hen ook wel ‘einde seizoen’. In december komen ze nog wel even terug voor het inpakken van de wachtbedplanten.”

Alles op ruggen

Vorig week was hij nog bezig met het opruimen van de laatste folie, van ruggenteelten. Deze teeltwijze beperkte hij tot nu toe voor de nattere percelen. Volgend jaar gaan alle plantingen op ruggen, afgedekt met witte folie. Alleen de eerste planting vormt daarop een uitzondering, want daar komt zwarte folie op, mogelijk wordt dat dan afbreekbare folie. “Aan afbreekbare folie heb je na de teelt geen werk, dat ruimt lekker snel op, maar het leggen gaat wat moeizamer en dat spul is wat kwetsbaarder.”

Zijn twijfel over de foliesoort – wel of niet afbreekbaar – voor die vroegste planting hangt ook samen met het feit dat hij sinds kort beschikt over een getrokken apparaat wat het verwijderen van gewone folie vergemakkelijkt: met twee snijschijven wordt de folie op de rug in de lengterichting doorgesneden. Tegelijk woelen naast de rug lopende beitels de randen van de folie uit de grond. Daarna hoeven de foliestroken nog slechts uit de grond los getrokken te worden – dat is dan nog wel handwerk – en kan alles worden opgeruimd.

Grond al ploegen

Deze periode wordt ook gebruikt om de grond te ploegen die het volgend voorjaar gebruikt gaat worden voor de vroegste teelt. “Ik kan daarmee wachten tot in de winter, maar dit fraaie, droge weer krijg je in de herfst niet vaak. Ik had deze omstandigheden trouwens liever in september gehad, toen we nog aan het oogsten waren…” De vroegste planting komt op een perceel waar voor een deel asperges op stonden en voor een deel afrikaantjes. In juli is bemest met de restanten van aardbeiplanten uit de kas van Peeters’ broer.

Beter groeiende gewassen

Naast afrikaantjes zaait Peeters ook wat Japanse haver als groenbemester, “Dat doen we steeds meer. Vooral na afrikaantjes zie je het verschil, met aanzienlijk beter groeiende gewassen.” De zaai van Japanse haver gebeurt in eigen beheer, voor de afrikaantjes komt de loonwerker. “Dat is een klus voor Huijbregts uit Zundert. Afrikaantjes zaaien is een vak apart, hij is een van de weinigen in de buurt die dat goed voor elkaar krijgt.”

Bloemonderzoek niet nodig

De opkweek van wachtbedplanten gaat goed, op het oog, want bloemonderzoek wordt niet gedaan. “Dat doe ik nooit, niet nodig.” Het oprooien van de planten start vanaf 2 december. “Die datum is al jaren gelijk. Het maaiwerk en het rooien doen we zelf, voor de bewaring gaan de planten naar André ’t Lam in Veen. Dat is wat verder weg, maar goed koelen vind ik erg belangrijk. De planten moeten immers zorgen voor de verdienste. Dan moet het wel anders gaan dan dit jaar: financieel was het niet zo best, zeg maar gerust ‘niks’. De glasaardbeien doen het dit jaar een stuk beter: vorig week €2,50. Per pond.”